Το μάζεμα της ελιάς γίνεται τους μήνες Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο ανάλογα με την περιοχή και το είδος της ελιάς. Όταν ωριμάσει ο καρπός οι εργάτες στρώνουν γύρω γύρω από το δέντρο μεγάλα πανιά και με βέργες ή κτένες ρίχνουν τον καρπό. Κάποιες από τις ελιές που πέφτουν, συνήθως τις πιο μεγάλες, τις ξεχωρίζουν και τις βάζουν σε πλαστικά τελάρα για να τις πουλήσουν στον έμπορο. Τις υπόλοιπες τις βάζουνε σε σακιά και τα πηγαίνουν στο ελαιοτριβείο. Εκεί ζυγίζονται οι ελιές , μετά πλένονται με ειδικό μηχάνημα και διαχωρίζεται ο καρπός από τα φύλλα . Έπειτα οι ελιές πολτοποιούνται. Από την μία μεριά το λάδι που βγαίνει περνάει από διάφορα φίλτρα και βγαίνει τα καθαρό ελαιόλαδο. Από την άλλη μεριά βγαίνει ο πυρήνας της ελιάς που τον χρησιμοποιούμε για σαπούνι και για ζωοτροφές.Το χρώμα του ελαιόλαδου είναι συνήθως πρασινωπό. Η πατρίδα μας βγάζει πολύ καλής ποιότητος λάδι. Φημισμένα ελαιόλαδα είναι της Χαλκιδικής, της Μυτιλήνης , Καλαμάτας και Κρήτης.

Την εργασία έκαναν οι μαθητές – μαθήτριες της Β2 τάξης: Κούσης Αθανάσιος, Αλεξοπούλου Χριστίνα, Γιαλαμά Ελεονώρα, Κανίδου Σέβη και Λιώλιος Ιωάννης.(Εμείς και ο Κόσμος Β' τάξης)

Κατασκευή ιστοσελίδων Χαριζάνης Ιωάννης